ZAGOR Ahmet anı defteri

Yıllar geçse de bizler yaslansak da ne kadar uzaklarda olsak da sen hep genc olarak kalbimizde ve beynimizdesin. Seni çok özlüyoruz.

Dün Emok eski yazışmalarını okudum. 2007 Şubat’ın son haftası.. Önce kaza haberi gelmiş, sonra Tayfun hastaneden ara ara bildirebilmiş. Emok arkadaşların çırpınmışlar, çok istemişler sen hayata tutunasın diye. 1 hafta boyunca yazışmalarda bu duygu selini okuyup hissetmemek mümkün değil. Sonunda kötü haber gelmiş. Seni tanıyanlar yıkılmışlar.. 1 saat boyunca okurken ben de hissettim onların acılarını. Sonunu bildiğim bir romanı okur gibiydim... Onları kıskandım ki seni tanımışlar. Geçen sene Bedil’de bir ağaçta ben diktim senin ormanına…

unutmadık zagor... her festival zamanı burnumun direği sızlıyor...

keşke seni unutabilseydim..keşke senin yerine birilerini koyabilseydim.keşke seninle kıyaslamasaydım artık kimseyi..keşke sana benzemek istemediğim hallerde sana benzemesem..senin yaşına geldiğimde belki ben de böyle olurum diyordum..yaklaşıyorum..devamını bilmiyorum..yokluğun ruhumu söküyor..senin olman lazımdı..varlığın yeterdi .öyle özledim ki seni..

Andım yine seni her şey yâdımdan silindi, Hayalin gönlümün tepelerinde gezindi...

Seni özledik ve her an anıyoruz zagor isminle mekanın cennet olsun ...

Dün gece rüyamda gördüm gene seni, sanki hiç gitmemiş gibiydin,kötü bir düş imiş yaşanılanlar..çok özledik seni hemde öyle çokki.. ne bu sevda ne de özlem bitmez canım.Nurlarda yat ,mekanın cennet olsun..

Geçenlerde seni ziyaret ettiğimizde sanki bizimleydin. Rahat uyu ksrdeşim.

ahmet istanbuldan baska yerde motora bınen yok herhalde hele bmw ye bınen hıç yok.isyankarım ona göre soyle o emok çu geçinenlere

her yıl olduğu gıbı sende aynı motorunlamı gelecen.senın ıçın ıçerım ıkı bıra anarım senı o yırtık kotla elınde şişen mılletle uğraşırsın.